Psychoterapia indywidualna odbywa się raz lub dwa razy w tygodniu i trwa 50 minut. Może być krótkoterminowa albo nieograniczona w czasie.

Psychoterapia krótkoterminowa stanowi dobrą propozycję dla osób, które doświadczają nagłego pogorszenia funkcjonowania lub zgłaszają się z powodu trudnych okoliczności życiowych. Liczy od kilku do kilkudziesięciu spotkań, a termin jej zakończenia ustalany jest podczas pierwszych spotkań z psychoterapeutą.

Psychoterapia nieograniczona w czasie jest zorientowana na głębokie
i wieloaspektowe rozumienie siebie, rozpoznanie odtwarzanych niekorzystnych wzorców zachowań, sposobu budowania relacji z innymi ludźmi. Wprowadza zmiany
w całokształcie funkcjonowania osobowości.

Psychoterapia grupowa umożliwia – poprzez poznawanie siebie w interakcji z innymi ludźmi – pracę nad rozmaitymi trudnościami, które towarzyszą nam w codziennym życiu. Istotą tego rodzaju terapii jest budowanie relacji z pozostałymi uczestnikami, uważne przyglądanie się im w bezpiecznej atmosferze grupy, dostrzeganie i rozumienie wzorców, które w tych relacjach powtarzamy. Dzięki pogłębianiu wiedzy o sobie i uczeniu się przez doświadczenie zyskujemy możliwość wyboru sposobu naszego postępowania w kontaktach z innymi ludźmi – także poza grupą terapeutyczną, w codziennym życiu. Podejście, w którym pracujemy, zakłada, że zdrowie psychiczne opiera się na świadomości naszych relacji interpersonalnych.

W Znaczeniach grupy terapeutyczne prowadzone są w sposób łączący podejście interpersonalne i psychodynamiczne.

Udział w grupie terapeutycznej poprzedzony jest konsultacją (1 – 2 spotkania), podczas której omawiane są oczekiwania i cele uczestnika, a także zasady obowiązujące w trakcie terapii.

Psychoterapia par pozwala rozpoznać negatywne wzorce relacyjne, daje wgląd w dynamikę związku, pomaga w lepszym wzajemnym rozumieniu i rozwiązywaniu konfliktów, niekiedy stanowi również wsparcie dla osób, które chcą zakończyć związek. Psychoterapię par poprzedza konsultacja, na której terapeuta przedstawia warunki prowadzenia terapii i proponuje odpowiednią formę pracy.

Psychoterapia nastolatka (13 – 17 lat) rozpoczyna się od konsultacji, czyli wspólnego spotkania rodziców, nastolatka i terapeuty. Rozmowa dotyczy sytuacji rodzinnej, szkolnej, społecznej nastolatka, a także relacji rodziców, co stanowi ważny aspekt wpływający na samopoczucie i zachowanie młodego człowieka. Następnie odbywa się spotkanie z samym nastolatkiem, a jako etap ostatni – spotkanie z samymi rodzicami, na którym omawiane są zalecenia i propozycje pomocy.

Wynikiem procesu konsultacji jest decyzja o tym, czy nastolatkowi lub rodzinie potrzebna jest pomoc i jeśli tak – jakiego typu. Zaleceniem może być: psychoterapia indywidualna, psychoterapia rodzinna lub konsultacja lekarza psychiatry, a niekiedy spotkania rodzicielskie. Decyzję o rozpoczęciu psychoterapii indywidualnej podejmują obydwoje rodzice i nastolatek wspólnie z terapeutą.

W niektórych sytuacjach wynikiem konsultacji jest propozycja psychoterapii indywidualnej dla rodziców lub terapia pary.

Przed konsultacją lub psychoterapią nastolatka prosimy o pisemną zgodę obojga rodziców. W przypadku braku zgody jednego z rodziców, konsultacja/terapia nie może być rozpoczęta. Nie przeprowadzamy badań i nie przygotowujemy opinii dla Sądu w sprawach o opiekę nad dzieckiem

Spotkania rodzicielskie są propozycją dla tych, którzy chcą dokładniej przyjrzeć się relacji z dzieckiem/nastolatkiem i lepiej zrozumieć siebie w roli rodzica. Służą temu, żeby zastanowić się nie tylko nad trudnościami dziecka/nastolatka, ale także nad jej lub jego potrzebami i etapem rozwojowym, na którym się znajduje. Rozmowy mogą dotyczyć konkretnych sytuacji i mieć formę wspólnego przemyślenia najlepszych dla danego rodzica sposobów postępowania wobec dziecka/nastolatka. Spotkania odbywają się z obojgiem lub tylko jednym z rodziców. Ilość spotkań jest określana podczas konsultacji (od jednego do kilku).

Konsultacja z terapeutą uzależnień służy rozpoznaniu indywidualnych wzorców używania substancji czy zachowań oraz przyjrzeniu się trudnościom w tych obszarach. Będzie przydatna osobom, które niepokoją się używaniem przez siebie alkoholu, narkotyków, czy leków, a także gier hazardowych, pornografii, komputera.

Konsultacja trwa 50 minut i jeśli są ku temu wskazania, kończy się zaproponowaniem odpowiedniej dla zgłoszenia formy pomocy.

Konsultacja seksuologiczna służy ocenie trudności, ujawniających się w życiu seksualnym lub w obrębie identyfikacji płciowej czy orientacji psychoseksualnej. Wśród często zgłaszanych problemów są objawy dysfunkcji seksualnych, niespowodowane chorobą somatyczną lub nieprawidłowościami anatomicznymi. Są to m.in. zaburzenia erekcji i ejakulacji, nadmierny popęd seksualny lub brak zainteresowania seksem, a także bolesność w trakcie stosunku lub brak przyjemności w kontaktach seksualnych. Konsultacja z psychologiem-seksuologiem jest zalecana również osobom, które przeżywają niezgodność w obszarze własnej płci lub orientacji psychoseksualnej.

Konsultacja trwa 50 minut i jeśli są ku temu wskazania, jest zakończona propozycją dalszych oddziaływań terapeutycznych lub diagnostycznych.